Najstarszy z istniejących częstochowskich cmentarzy jest położony przy ulicy św. Rocha. Powstał w latach 40. XVII w. na potrzeby pochówku ofiar ówczesnych epidemii. W połowie XIX w. wydzielono część ewangelicką, a 30 lat później - część prawosławną.
W czasie I wojny światowej przy cmentarzu katolickim utworzono kwatery wojskowe, w których chowano żołnierzy armii niemieckiej, w zależności od wyznania. Najstarszy zachowany tu nagrobek pochodzi z 1849 r. Na cmentarzu spoczywają powstańcy II Powstania Śląskiego, poetka Halina Poświatowska, Ignacy Kozielewski, a w części ewangelickiej została pochowana rodzina Franke.
Historia kościoła pw. św. Rocha i św. Sebastiana sięga połowy XVII w., kiedy to staraniem prowincjała paulińskiego została wzniesiona murowana kaplica, zniszczona podczas potopu szwedzkiego. W 1680 r. na jej miejscu wybudowano świątynię z kamienia i cegły. Pierwotnie kościół był jednonawowy, w stylu barokowym, o sklepieniu kolebkowym. Po przebudowie zyskał trójdzielną fasadę z dwiema wieżami w barokowych hełmach.