Wczesnobarokowy kościół parafialny Świętej Trójcy (1632-44) z barokowym wyposażeniem, remontowany (1745-1778). W XV wieku Przedbór kasztelan sandomierski uzyskał zgodę króla Władysława Warneńczyka na założenie miasta Nowopole nad Pilicą, z czasem nazwane Koniecpolem. W XVI wieku istniejący tu drewniany kościół stał się siedzibą parafii, przetrwał do połowy XVII wieku.
Trzy lata hetman wielki koronny (właściciel tych ziem) Stanisław Koniecpolski spędził w tureckiej niewoli, wówczas ślubował, że okazałą świątynię Bogu w Trójcy wzniesie, gdy z tej opresji się uwolni. Tej obietnicy dochował, zatrudnił wybitnego włoskiego architekta M.Trapoli i w latach 1632 - 1638 wzniesiona została okazała barokowa świątynia. Jej poświęcenia w roku 1644 dokonał prymas Maciej Łubieński.
Kościół z transeptem po bokach nawy głównej ma po dwie otwarte, połączone ze sobą kaplice. Również do prostokątnego prezbiterium przylegają dwie przeciwległe zakrystie. Na przecięciu nawy z transeptem znajduje się dość okazała wieża z latarnią na sygnaturkę. Innych wież kościół nie posiada.
We wnętrzu kościoła wiele rzeźb, malowideł, snycerki godne jest uwagi ale obraz w ołtarzu głównym, dzieło Tomasza Dolabelli jest wyjątkowym skarbem.