Kościółek stoi na miejscu istniejącego tam wcześniej kościoła i jest najstarszym buskim zabytkiem zachowanym w niezmienionym kształcie. Znajduje się na zakręcie drogi prowadzącej do Pińczowa. Jest budynkiem o konstrukcji zrębowej, jednonawowym z niewielką zakrystią od północy i kruchtą od zachodu. Dach kościółka jest gontowy.
W środku można zobaczyć belkę tęczową, na której usytuowane są dwie rzeźby wyobrażające Matkę Boską i św. Jana. Pośrodku barokowych rzeźb znajduje się krucyfiks z wyciętym z blachy Chrystusem. Na stropie prezbiterium widać zachowane fragmenty późnobarokowej polichromii. W latach sześćdziesiątych XX wieku przeprowadzono kapitalny remont kościoła i zamieniono go na kaplicę przedpogrzebową, której opiekunkami były mieszkające w pobliżu siostry albertynki.
Do kościółka przylega niewielki, nieczynny obecnie cmentarz, gęsto porośnięty drzewami i krzewami. Można tu zobaczy, oprócz mniej lub bardziej zniszczonych nagrobków i żeliwnych krzyży, stellę grobową rodziny Rzewuskich, z której wywodził się założyciel buskiego kurortu – Feliks. Z południowo-wschodniego narożnika cmentarza rozciąga się widok na odległe pagórki w okolicach Winiar i Chotelka.