W roku 1685 książę oleśnicki Krystian Ulryk I zakupił miejscowość Szczodre i wybudował tam w ciągu siedmiu lat rezydencję dla swojej żony Sybilli Marii. W swojej wybrance był tak zakochany, że na jej cześć posiadłość nazwał Sybillenort. Kolejnym właścicielem był ich drugi syn Karol Fryderyk Wirtemberski. Popadający w ruinę pałac w 1715 r. nie nadawał się już do zamieszkania.
Następnym właścicielem pałacu został książę Wilhelm. Jego nadworny architekt Wolf przebudował rezydencję w stylu Tudorów. W tym celu udał się w podróż do Londynu, aby przyjrzeć się zamkowi Windsor. Stumetrowa fasada budynku oraz zgromadzone wokół dziedzińca obiekty tworzyły z pałacem kompleks o kubaturze 40 tys. m3. We wnętrzu znajdowało się 400 bogato zdobionych pomieszczeń Można było podziwiać 5000 obrazów i grafik.
Ponad sto lat później mieszkał tu ostatni król Saksonii Fryderyk August III, który był zapalonym myśliwym. Fryderyk August III umarł w 1932 roku, a pałac opustoszał. Większość pałacowych przedmiotów została zlicytowana. Obrazy, meble, rzeźby wędrowały do innych pałaców, zaś wielkie pałacowy lustro w złotym obramowaniu można było zobaczyć w poczekalni Dworca Głównego we Wrocławiu.
W końcu majątek przejęło hitlerowskie wojsko, które urządziło w środku magazyny. Pałac spłonął częściowo w 1945 roku.
Po wojnie pałac przejął Urząd Bezpieczeństwa a później przekształcono w PGR. Największa część pałacu została wyburzona do 1957 roku a pozyskana w ten sposób cegła została wywieziona koleją do zniszczonej Warszawy. Dewastacja pałacu postępowała dalej i w latach 60. usunięto fontannę. W 1970 roku ostatnia pałacowa wieża została wyburzona. Do dnia dzisiejszego pozostał jedynie fragment parku i dwie oficyny, przebudowane w 1962 roku.