Fara pw. Wniebowzięcia NMP stoi tuż obok kościańskiego rynku. Z zewnątrz nie przedstawia się okazale - niezbyt kształtna bryła o cechach gotyckich, z nieukończoną wieżą. Otaczająca ją zwarta zabudowa sprawia, że trudno nawet zrobić dobre zdjęcie świątyni. Warto zobaczyć natomiast jej wnętrze, które jest prawdziwą skarbnicą dzieł sztuki. Kościół ma nadzwyczajnie duże prezbiterium, z nawami bocznymi i kaplicą św. Anny. Zachowały się oryginalne sklepienia żebrowe z początku XVI w. Przede wszystkim jednak zwracają uwagę bogato zdobione ołtarze. Ołtarz główny, o formie późnorenesansowej, zajmuje całą tylną ścianę prezbiterium. Wykonany w 1620 r., trzykondygnacyjny, bogato dekorowany zawiera w części środkowej tryptyk późnogotycki z początku XVI w. (można przypuszczać, że kościańscy mieszczanie chcieli mieć "nowoczesny" ołtarz, ale zarazem byli przyzwyczajeni do starego, czy też wiedzieli, że jest wartościowy i chcieli go zachować).
W kaplicy na piętrze znajduje się późnorenesansowy ołtarz z ok. 1625 r. z gotycką rzeźbą św. Anny Samotrzeciej z ok. 1520 r. Z lewej strony przy ambonie znajduje się najcenniejszy zabytek kościoła - późnogotycki tryptyk z 1507 r. Pośrodku umieszczono w nim rzeźbioną scenę Zesłania Ducha Świętego, a na dwustronnych skrzydłach namalowano sceny z życia Chrystusa. Ołtarz jest jednym z 17 zachowanych dzieł z tzw. warsztatu Mistrza z Gościszowic, czyli kilku nieznanych z nazwisk świetnych malarzy i snycerzy, którzy działali w Żaganiu w latach 1496-1520.
W kościańskiej farze jest w sumie 12 ołtarzy, w większości rokokowych, zdobionych rzeźbami i obrazami, pochodzących z drugiej połowy XVIII w.