Stanowski Adam

Adam Stanowski (1927-1990) – działacz katolicki, opozycjonista w czasach PRL, senator I kadencji. W latach 1942–1945 walczył w Szarych Szeregach, należał do Armii Krajowej, brał udział w powstaniu warszawskim. Pod koniec lat 40. dwukrotnie był aresztowany przez funkcjonariuszy UB. W 1951 skazano go na karę siedmiu lat pozbawienia wolności, został zwolniony w 1955. Rok później ukończył pedagogikę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 1969 uzyskał stopień doktora. Od połowy lat 50. był pracownikiem naukowym KUL oraz działaczem Klubu Inteligencji Katolickiej. Przez wiele lat pełnił funkcję redaktora miesięcznika "Więź". W 1976 sygnował List 101, zainicjowany przez przeciwników zmian w Konstytucji PRL. W latach 1977–1978 wykładał na Uniwersytecie Latającym i w ramach Towarzystwa Kursów Wzajemnych. W 1980 wstąpił do "Solidarności", działał w opozycji także po 13 grudnia 1981. Brał udział w rozmowach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw oświaty, nauki i postępu technicznego. W czerwcu 1989 został wybrany na senatora I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego w województwie lubelskim.

Hołd oddało 0 osób