Wojtowicz Bazyli

Bazyli Wojtowicz (1899-1985) – rzeźbiarz. Studia rzeźbiarskie rozpoczął w roku 1923 w Warszawie w pracowni Henryka Kuny. Następnie kontynuował naukę w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych u profesora Jana Szczepkowskiego. W roku 1925 wstąpił na Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie studiował pod kierunkiem profesora Tadeusza Breyera. Po ukończeniu studiów od roku 1936 prowadził w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu pracownię rzeźby dekoracyjnej. Od roku 1938 prowadził pracownię rzeźby monumentalnej. Podczas wojny został wysiedlony do Częstochowy, a następnie przeniósł się do Warszawy. Po zakończeniu wojny wrócił do Poznania, gdzie kontynuował pracę na uczelni. W 1956 roku został profesorem nadzwyczajnym PWSP. W latach 1963-1969 był prodziekanem Wydziału Malarstwa Grafiki i Rzeźby. W 1969 przeszedł na emeryturę. Wykształcił wielu znakomitych rzeźbiarzy. Jego uczniami byli Jan Berdyszak, Józef Kopczyński, Anna Krzymańska, Anna Rodzińska, Olgierd Truszyński, Mieczysława Welter.

Hołd oddało 2 osób