Hawlicki Józef

Józef Hawlicki – (1906-1999), matematyk i pedagog. Z dn. l IX 1950 r. oficjalnie związał swoje losy z Przemyślem jako nauczyciel w Liceum Pedagogicznym w Przemyślu. W roku szkolnym 1959/60 pełnił obowiązki dyrektora I LO im. J. Słowackiego w Przemyślu, po czym pozostał nauczycielem tej szkoły. Od l IX 1963 r. został wykładowcą w Studium Nauczycielskim w Przemyślu, gdzie pracował do 31 VIII 1966 r. Nadal wykładał metodykę nauczania matematyki w Zaocznym Studium Nauczycielskim. Napisał szereg podręczników: Z doświadczeń nauczyciela arytmetyki w klasie I (Warszawa 1958), Z doświadczeń nauczyciela arytmetyki w klasie II (Warszawa 1958), wraz z Wacławem Borowskim Z doświadczeń nauczyciela arytmetyki w klasie III oraz Z doświadczeń nauczyciela arytmetyki w klasie IV (też wydane w 1958 r.; pozycje te w opracowaniu Zofii Cydzik ukazały się też dwa lata wcześniej w Warszawie); Rozwijanie uzdolnień matematycznych: rozwiązywanie arytmetycznych zadań tekstowych przez uczniów klas I-IV (Warszawa 1971); Do czego służą równania?. (Warszawa 1976, wyd. 2 - 1978); wraz z Józefem Galantym Proces dydaktyczno-wychowawczy w klasach I-III (Warszawa 1978). Profesor Hawlicki był też autorem wielu artykułów z matematyki (ogłaszanych m.in. w „Życiu Szkoły”, „Rodzinie i Szkole”, „Głosie Nauczycielskim”), a także szeregu popularnych tekstów z zakresu zielarstwa, którym się prywatnie interesował („Życie Przemyskie”, „Nowiny”, „Pogranicze”). Za długoletnią pracę naukową oraz publicystyczną otrzymał kilka odznaczeń. Najcenniejsze z nich to Sztandar Pracy II klasy, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka ZNP. W 1986 r. przyznano mu Nagrodę im. Samuela Dicksteina.

Hołd oddało 2 osób