Wysocki Jan

Jan Wysocki (1873-1960) – polski rzeźbiarz, medalier, malarz. W 1893 roku wyjechał na studia malarskie do Monachium. Naukę kontynuował w Paryżu na akademii Juliena i Collarossiego. Od 1898 roku przebywał w Rzymie, gdzie studiował rzeźbę. Od 1901 roku, przez trzy lata mieszkał w Monachium, gdzie wystawiał swoje obrazy. W 1904 wyjechał do Katowic, gdzie założył prywatną szkołę sztuki oraz prowadził kursy rysunku w polskich gimnazjach w Sosnowcu i Bytomiu. Od 1908 roku przez dwa lata przebywał w Paryżu, gdzie wystawiał swoje prace medalierskie. Pod koniec 1910 roku przeniósł sie do Monachium. Podczas I wojny światowej walczył w armii niemieckiej na froncie włoskim. Po demobilizacji wrócił do Monachium, a w 1919 do kraju. W 1920 roku objął stanowisko wicedyrektora i profesora Wydziału Rzeźby i Brązownictwa w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy. W 1923 roku przeniósł się do Poznania, gdzie objął kierownictwo Wydziału Rzeźby i Brązownictwa w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu. W 1940 roku został wysiedlony z Poznania do Sosnowca. Przez okres okupacji pracował jako robotnik fizyczny oraz organizował tajne kursy z zakresu malarstwa i medalierstwa. Po wojnie zamieszkał w Katowicach, gdzie uczył w Liceum Plastycznym i na kursach w Wojewódzkim Domu Kultury. W 1956 roku otrzymał nagrodę plastyczną Katowic za całokształt pracy artystycznej.

Hołd oddało 1 osób