Danczowski Dezyderiusz

Dezyderiusz Danczowski (1891-1950) – wiolonczelista, profesor PWSM. Kształcił się jako wiolonczelista w Konserwatorium Lwowskim oraz w Lipsku, gdzie w roku 1909 zadebiutował przedstawiając Koncert h-moll Antonina Dvořáka. Do roku 1914 piastował stanowisko koncertmistrza grupy wiolonczel w Filharmoniii Lipskiej. Lata I wojny światowej spędził w Rosji, przebywając w Kijowie, Odessie i Taganrogu. Do Poznania przyjechał w roku 1918. Grał w orkiestrze Poznańskiego Teatru Operowego; był także członkiem Kwartetu Polskiego. W latach 1923-1933 pracował w Stanach Zjednoczonych; w szkole muzycznej w Cincinnati prowadził klasę wiolonczeli i kameralistyki. Był też koncertmistrzem grupy wiolonczel w tamtejszej orkiestrze symfonicznej. W roku 1933 Danczowski osiadł we Lwowie, gdzie objął stanowisko I wiolonczelisty w Operze oraz profesora gry wiolonczelowej w Konserwatorium. Do Poznania powrócił w roku 1935. Podjął obowiązki pedagogiczne w Konserwatorium Poznańskim oraz zatrudnił się powtórnie w orkiestrze Teatru Wielkiego. Podczas II wojny światowej przebywał w Warszawie i prowadził tajne nauczanie muzyki. W roku 1945 znalazł się w Krakowie i pracował w orkiestrze Filharmonii. Od roku 1946 działał na terenie Poznania: jako profesor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, koncertmistrz Opery Poznańskiej i kameralista reaktywowanego Kwartetu Polskiego. Od 1974 odbywa się w Poznaniu Ogólnopolski Konkurs Wiolonczelistów jego imienia.

Hołd oddało 0 osób