Baranowski Bohdan

Bohdan Baranowski (ur. 1 lipca 1915 w Warszawie, zm. 24 czerwca 1993 w Łodzi) – historyk, orientalista, regionalista, profesor Uniwersytetu Łódzkiego. W czasie okupacji należał do Armii Krajowej. Został ranny w powstaniu warszawskim. Po zakończeniu wojny przeniósł się do Łodzi, gdzie rozpoczął pracę na Uniwersytecie Łódzkim. Został pracownikiem Katedry Historii Polski. W 1948 otrzymał stanowisko docenta, w 1950 profesora nadzwyczajnego, a w 1957 profesora zwyczajnego. W latach 1950–1951 pełnił funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego UŁ. Trzykrotnie był dziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego. W latach 1952–1970 kierował Katedrą Historii Polski oraz Historii Polski XVI–XVIII w., a w latach 1970–1985 Zakładem Historii Polski Nowożytnej. Dwukrotnie obejmował funkcję dyrektora Instytutu Historii UŁ (1952–1956, 1978–1981). Przez wiele lat zasiadał w Senacie UŁ. W 1988 Uniwersytet Łódzki przyznał mu tytuł doktora honoris causa.

Hołd oddało 0 osób