Soja Edmund

Edmund Soja (ur. 15 października 1921 w Chełmie Lubelskim, zm. 6 czerwca 1977 w Aszałuku) – dowódca wojskowy, generał brygady Wojska Polskiego. W czasie okupacji – od 17 października 1943 żołnierz 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, najpierw jako szeregowiec, potem kapral w zwiadzie konnym. Od czerwca 1954 do 6 czerwca 1957 kierował Oficerską Szkołą Artylerii Przeciwlotniczej jako jej komendant. Po rocznym Wyższym Kursie Akademickim w Wojskowej Dowódczej Akademii Artyleryjskiej w Leningradzie ponownie był komendantem Oficerskiej Szkoły Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie. 1 września 1963 odszedł na studia do Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR, po ukończeniu których od 11 lipca 1965 kierował Szefostwem Obrony Przeciwlotniczej Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Z początkiem 1968 przeszedł do służby w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju.

Hołd oddało 1 osób