Jungrav Józef

Józef Maksymilian Jungrav vel Jungraw (ur. 25 marca 1897 w Lublanie, zamordowany 7 sierpnia 1952 w więzieniu mokotowskim w Warszawie) – pułkownik pilot, szef oddziału ogólnego w Dowództwie Lotnictwa w Paryżu, komendant Szkoły Bombowej w Wielkiej Brytanii. W kampanii wrześniowej 1939, jako ppłk, objął wydział operacyjny Sztabu Naczelnego Dowódcy Lotnictwa. W eskadrze rozpoznawczej Naczelnego Dowództwa Lotnictwa wykonał 16 lotów bojowych. Internowany w Rumunii. W październiku 1939 przez Jugosławię i Włochy przedostał się do Francji, a następnie Wielkiej Brytanii. W PSZ na Zachodzie w 1940 szef oddz. ogólnego w Dowództwie Lotnictwa WP w Paryżu. Krótko kierował Szkołą Bombardowań i Strzelań Lotniczych w Penhors oraz kierownik katedry taktyki lotniczej w Szkocji. Zwolnił się z wojska i podjął pracę jako zastępca redaktora nocnego w sekcji polskiej radia BBC. Do służby czynnej powrócił w 1944, kierował katedrą lotnictwa w Wyższej Szkole Wojennej. W 1946 powrócił za namową attaché wojskowego Polski w Wielkiej Brytanii, płk. Józefa Kuropieski do kraju i podjął służbę w LWP. Kierował referatem lotniczym w Biurze Studiów Oddziału II Sztabu Generalnego WP, był wykładowcą lotnictwa w Akademii Sztabu Generalnego. Pomimo wysokich ocen Departament Personalny MON uznał, że „w odrodzonym Wojsku Polskim pozostać nie może”. Nie zezwolono mu na pracę w „Wojskowym Przeglądzie Lotniczym” Aresztowany 19 marca 1951 pod bezzasadnym zarzutem i sądzony w tzw. procesie odpryskowym procesu gen. Tatara. 3 maja 1952 Józef Jungrav skazany został na karę śmierci. Wyrok został wykonany 7 sierpnia 1952 w Więzieniu Mokotowskim. Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Kwaterze "na Łączce". 27 kwietnia 1956 r został zrehabilitowany.

Hołd oddało 10 osób