Neyman Lech

Lech Karol Neyman (ur. 7 lutego 1908 w Poznaniu, zm. 12 maja 1948 w więzieniu mokotowskim w Warszawie) – adwokat, oficer rezerwy Wojska Polskiego, działacz Młodzieży Wszechpolskiej i Obozu Narodowo-Radykalnego, członek Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy i Narodowych Sił Zbrojnych oraz Służby Cywilnej Narodu i Organizacji Polskiej, komendant Okręgu VIII Krakowskiego, a następnie Okręgu I Pomorskiego NSZ, ps. "Wacław Górnicki", "Butrym", "Domarat", "Robert". Rozpoczął planowane przez KG NSZ odtwarzanie sieci organizacyjnej NSZ na Pomorzu i przygotowania do utworzenia komendy Okręgu w Bydgoszczy. W kwietniu 1945 brał udział w organizowaniu Okręgu VII Śląskiego NSZ. W ramach OP był kierownikiem struktury p.n. Obóz Narodowy. 15 lutego 1947 został aresztowany przez UB wspólnie z ostatnim Komendantem Głównym NSZ Stanisławem Kasznicą. Był sądzony od 11 lutego do 2 marca 1948 przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie i skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 12 maja 1948 więzieniu mokotowskim przez rozstrzelanie. Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie w Kwaterze "Na Łączce". 3 lutego 2005 Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie stwierdził nieważność wyroku śmierci na Lecha Neymana.

Hołd oddało 0 osób