Herc Lucyna

Lucyna Herc (ur. 1917 w Otwocku, zm. 22 października 1944) – podporucznik Wojska Polskiego. Zgłosiła się jako ochotnik do formowanej 3 Pomorskiej Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta. Na jej prośbę wcielono ją do Polskiego Samodzielnego Batalionu Specjalnego, który szkolił żołnierzy, którzy jako dywersanci mieli być przerzucani na zaplecze sił niemieckich. Po przeszkoleniu została starszym instruktorem wyszkolenia minerskiego, awansowała otrzymując stopień podporucznika. W maju 1944 przerzucono ją na teren Lubelszczyzny, gdzie dołączyła do oddziału partyzanckiego im. Tadeusza Kościuszki, którym dowodził major Czesław Klim. Po wyzwoleniu Lubelszczyzny spod okupacji hitlerowskiej powróciła do służby w Brygadzie AL im. Tadeusza Kościuszki, została zastępcą dowódcy kompanii fizylierów. Uczestniczyła w walkach o Przyczółek warecko-magnuszewski. Podczas próby sforsowania Wisły w Warszawie z Saskiej Kępy na Czerniaków 17 września 1944 została ciężko ranna. Zmarła od odniesionych ran w rodzinnym Otwocku 22 października 1944.

Hołd oddało 15 osób