Thun Stanisław

Stanisław Thun (ur. 19 listopada 1894 - zm. 3 sierpnia 1944), legionista, członek POW, mjr WP (1924), ppłk ZWZ / AK (1940), ps. Janusz, Leszcz, Malcz, Nawrot. Od 1911 r. był członkiem tajnej Armii Polskiej, następnie PDS i Polowych Drużyn „Sokoła”. Od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Od 30 września 1914 r. walczył na froncie karpackim. 2 Od 1 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim jako oficer ordynansowy w Komendzie Wojskowej w Krakowie, następnie przeniesiony do Warszawy od 1-30 stycznia 1919 był adiutantem DOGen. Warszawa - gen. Edwarda Rydza-Śmigłego. Uczestniczył w walkach z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim. Od września 1919 r. do marca 1920 r. był adiutantem d-cy DOGen. Kielce - gen. Bolesława Roji, a następnie adiutantem d-cy DOGen. Pomorze. Uczestnik obrony Warszawy. Po kapitulacji podjął działalność konspiracyjną w szeregach SZP/ZWZ/AK. Początkowo współorganizator i pierwszy d-ca obwodu SZP W-wa Żoliborz, następnie szef Oddziału VII w Dowództwie Głównym SZP, KG ZWZ/AK. Poległ 3 sierpnia 1944 r. podczas Powstania Warszawskiego przy ul. Leszno. Pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach.

Hołd oddało 5 osób