Żukowski Antoni

Antoni Żukowski (ur. 11 maja 1912 w Tarnowie, zm. 8 października 1992 w Krakowie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. Był słuchaczem Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie. W 1935 zdał aktorski egzamin eksternistyczny. W latach 1935–1938 występował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, a w sezonie 1938/1939 był aktorem zespołu Teatru Polskiego w Katowicach. Po II wojnie światowej występował na scenach krakowskich: Teatru im. Juliusza Słowackiego (1945–1946) i Teatru Bagatela (1972–1977), Teatru Dramatycznego (1949–1952) w Poznaniu oraz Teatru Powszechnego (1948–1949, 1960–1972) i Teatru im. Stefana Jaracza (1952–1960) w Łodzi. W 1977 przeszedł na emeryturę, ale nadal występował gościnnie na deskach Starego Teatru w Krakowie (1977–1985). Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Czerwone i czarne Stendhala w reż. Romana Sykały (1968), Sułkowski Stefana Żeromskiego w reż. Ryszarda Sobolewskiego (1968), Zamach Irwina Shawa w reż. Romana Sykały (1969), Irydion Zygmunta Krasińskiego w reż. Jerzego Grzegorzewskiego jako Wiktor (1970), Henryk V Williama Szekspira w reż. Macieja Zenona Bordowicza (1970), Homer i Orchidea Tadeusza Gajcego w reż. Mieczysława Górkiewicza jako ojciec Homera (1974) oraz w Borysie Godunowie Aleksandra Puszkina w reż. Laco Adamíka jako Wiśniowiecki (1981), Dziadach Adama Mickiewicza w reż. Konrada Swinarskiego jako stary Polak (1983) i w przedstawieniu Życie jest snem Pedra Calderona de la Barki w reż. Jerzego Jarockiego jako strażnik (1988).

Hołd oddało 1 osób