Ossolińska Ludwika Róża

Ludwika Róża Ossolińska herbu Topór, (25 sierpnia 1797 w Wyszkowie - 11 lutego 1850 w Krakowie) – autorka, pisarka i poetka, filantropka. Z powodu przebytej w dzieciństwie choroby, pozostała do końca życia kaleką. W Radziejowicach, gdzie przebywała u Emilii Krasińskiej poznała Elżbietę Jaraczewską, powieściopisarkę, która dostrzegła u niej talent literacki. Dzięki niej, rozpoczęła wydawanie swych wierszy i opowiadań przeznaczonych głównie dla dzieci i utrzymywała się z renty wypłacanej przez rodzinę. Prawie wszystkie jej rękopisy powierzone po śmierci Paulinie z Krasińskich Górskiej spłonęły w czasie pożaru Krakowa w 1850 roku.

Hołd oddało 0 osób