Zawilski Apoloniusz

Apoloniusz Zawilski (ur. 21 października 1912 w Kołodeżach, w powiecie łuckim, zm. 20 czerwca 2004 w Warszawie) - polski pisarz, pułkownik Wojska Polskiego. 13 września 1932 roku wcielony został do Wojska Polskiego i przydzielony w charakterze słuchacza do Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy przy 24 Pułku Piechoty w Łucku. W latach 1933-1935 ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Toruniu oraz Wydział Humanistyczny na Uniwersytecie Łódzkim oraz Wydział Dramatyczny na Państwowej Wyższej Szkolę Teatralnej w Warszawie. Jako pisarz debiutował w 1935 roku na łamach czasopisma "Polska Zbrojna". Po awansie na podporucznika przydzielony został do 15 Wielkopolskiego Pułku Artylerii Lekkiej w Bydgoszczy. W składzie tego pułku walczył w kampanii wrześniowej. 20 września 1939 roku został ciężko ranny. W okresie okupacji był oficerem Armii Krajowej, zaś w latach 1944-1951 oficerem Ludowego Wojska Polskiego. W latach 1951-1956 był bezpodstawnie przetrzymywany w więzieniu. W latach 1957-1959 był kierownikiem literackim teatru w Kaliszu i Teatru Powszechnego w Łodzi. Zmarł 20 czerwca 2004 roku. Ordery i odznaczenia: Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Armii Krajowej, mMedal Wojska – trzykrotnie, Medal Za udział w wojnie obronnej 1939.

Hołd oddało 2 osób