Issajewicz Michał

Michał Issajewicz ps. ”Miś” (ur. 18 sierpnia 1921 w Baranowiczach, zm. 4 marca 2012 w Warszawie) – major Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej i więzień obozu koncentracyjnego Stutthof w czasie II wojny światowej. W 1940 r. zaprzysiężony jako żołnierz Związku Walki Zbrojnej, aresztowany przez NKWD był przez rok więziony w Baranowiczach. Uwolniony w końcu czerwca 1941 r., po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej, był następnie deportowany przez Niemców na roboty przymusowe do Królewca. W 1943 r. znalazł się w Warszawie, gdzie nawiązał kontakty z podziemiem. Został członkiem Zgrupowania "Agat", a następnie Batalionu "Parasol". Uczestniczył w zamachu na Franza Kutscherę - dowódcę SS i policji na dystrykt warszawski Generalnego Gubernatorstwa, dokonanym 1 lutego 1944 r. w okupowanej Warszawie. W czasie akcji Issajewicz był kierowcą wozu Adler-Triumph-Junior i III wykonawcą (pistolet Parabellum, granaty). To właśnie on zajechał drogę samochodowi Kutschery umożliwiając ostrzelanie go, a nastepnie wysiadł z samochodu i dobił ruszającego się jeszcze dowódcę SS. Został za to odznaczony Krzyżem Walecznych a później Orderem Virtuti Militari. Aresztowany w kilka tygodni później przez Niemców i osadzony w więzieniu na Pawiaku, nie został jednak rozpoznany jako uczestnik zamachu na Kutscherę. 24 maja 1944 r. wywieziono go do KL Stutthof. Po wojnie działał w środowisku byłych żołnierzy "Parasola" przy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację oraz jako wychowawca w Szczepie 208 Warszawskich Drużyn Harcerskich i Zuchowych im. Batalionu "Parasol".

Hołd oddało 4 osób