ur. 30 listopada 1893 w Nowym Sączu, zm. 6 lipca 1971 w Katowicach, doktor medycyny, więzień obozów koncentracyjnych, uczestnik akcji ratowania żydowskich mieszkańców Będzina. Ukończył szkołę muzyczną w Wiedniu. Studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim przerwała I wojna światowa. Na froncie pracował jako sanitariusz. Po wojnie studia medyczne w Krakowie i w 1918 otrzymał tytuł doktora nauk medycznych. Podczas II powstania śląskiego opiekował się rannymi powstańcami. W czasie II wojny światowej w konspiracji ukrywał i leczył Żydów . Zdekonspirowany. Za udzielenie pomocy wrogom III Rzeszy skazany na śmierć . Sąd zmienił wyrok na obóz koncentracyjny. Przebywał w Dachau,Sachsenhausen i w Majdanku. Po wyzwoleniu w 1945 r. powrócił na stanowisko dyrektora będzińskiego szpitala. Odznaczony medalami: „Zwycięstwo i Wolność”, „Bojownikom Śląska”, Śląskim Krzyżem Powstańczym oraz dwukrotnie Odznaką Grunwaldzką. Zmarł 6 lipca 1971 r. Pochowany w rodzinnym grobowcu w Jaworzu koło Bielska-Białej. W 2006 r. otrzymał pośmiertnie Medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata przyznawany osobom, które z narażeniem własnego życia ratowały Żydów.

Zdjęcia

• 

Hołd oddało 0 osób