Chlebda Stanisław

(ur. 1909 w Byszycach, zm. 28 lipca 1971 w Opolu) – polski nauczyciel i działacz społeczny, poseł na Sejm PRL I (1952–1956) i III (1961–1965) kadencji. Kształcił się w Gimnazjum Humanistycznym w Wieliczce. Uzyskał niepełne wykształcenie pedagogiczne na krakowskim Pedagogium, po czym do wybuchu II wojny światowej pracował jako nauczyciel w Zagłębiu. Działał w Związku Harcerstwa Polskiego i Związku Nauczycielstwa Polskiego. W czasie II wojny światowej więziony na terenie obozów w Brunszwiku i Woldenburgu. Po zakończeniu okupacji hitlerowskiej organizował oddział ZNP w Myszkowie. W 1945 przeniósł się na Śląsk Opolski i objął kierownictwo nad szkołą w Jarnołtówku, a od 1956 w Głuchołazach. Działał w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci i ZNP. W 1947 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego. Od 1951 był członkiem Wojewódzkiego Komitetu SD w Opolu, zaś od 1955 zasiadał w Centralnym Komitecie SD. W 1961 został sekretarzem WK SD w Opolu. Był wieloletnim radnym Gminnej, Powiatowej i Wojewódzkiej Rady Narodowej (PRN – w Głuchołazach, WRN – w Opolu). W 1952 rekomendowany do Sejmu I kadencji z ramienia SD w okręgu Prudnik. Zasiadał w Komisji Oświaty, Nauki i Kultury. W 1961 ponownie znalazł się w Sejmie jako przedstawiciel okręgu Nysa. Był członkiem Komisji Oświaty i Nauki. Odznaczony m.in. Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Medalem 10-lecia Polski Ludowej, a także Złotą Odznaką ZNP.

Hołd oddało 0 osób