Łagów - perła Ziemi Lubuskiej

To urokliwe miasteczko ma wiele do zaoferowania - piękne zabytki, ciekawe widoki, czyste jeziora, a do tego Lubuskie Lato Filmowe, Zlot Motocyklistów i Jarmark Joannitów. Warto zatrzymać się tam na dłużej. Łagów dysponuje sporą ilością miejsc noclegowych w hotelach, hotelikach (jak chociażby należąca kiedyś do Leona Pineckiego „Defka”) i kwaterach agroturystycznych. W wielu miejscach można dobrze zjeść, ja jednak polecam szczególnie żurek pokojowca serwowany na zamku. Potrawa sycąca i na każdą kieszeń, a w dodatku podana w TAKIM wnętrzu.

Niezbyt forsowny spacer rozpoczynamy oczywiście od zamku joannitów. Obowiązkowym punktem wycieczki jest wejście na jego wieżę. Widoki stamtąd wynagradzają całkowicie trudy wspinaczki po schodach. Siły regenerujemy w XVIII-wiecznym parku przypałacowym. Przekraczając drewnianą bramę do rezerwatu "Buczyny łagowskie” dojdziemy m.in. do starego ewangelickiego cmentarza. Można wypuścić się stąd na dłuższą wędrówkę po rezerwacie, ja jednak proponuję powrót przed zamek. Dokładnie naprzeciwko schodów wejściowych do siedziby joannitów znajduje się kościół z 1876 r. Rzadko udaje się do niego zajrzeć, że zapewniam, że warto. Wewnątrz można podziwiać XVI-wieczne płyty nagrobne von Schleibenów.

W pobliżu zamku pięknie prezentują się dwie bramy miejskie: Marchijska i Polska. Obie, oprócz zamku, są także symbolami Łagowa. Nie tak dawno pewien przedsiębiorczy traktorzysta poważnie uszkodził konstrukcję jednej z nich (Marchijskiej). Na szczęście udało się ją uratować. Spacerując uliczką pomiędzy bramami warto wejść na zaplecze eleganckiego domu wypoczynkowego o nazwie „Leśnik”. Rośnie tam pomnikowy okaz tulipanowca amerykańskiego. W obwodzie mierzy prawie 3,5 m.

Na zakończenie zostawiamy sobie słynny łagowski wiadukt. Chociaż wejście nań prowadzi wąziutkimi i dość stromymi schodkami, zachęcam do ich pokonania. Nie mamy wprawdzie stamtąd widoku na jeziora, ale możemy ubawić się solidnie lekturą oryginalnych haseł wydrapanych na szynach przez turystów.