Zwiedzanie miasta zaplanuj i... Przemyśl

Przemyśl to miasto niezwykle malownicze, niewielkie, a zarazem zróżnicowane. A wszystko dlatego, że w tym mieście pogranicza od wieków ścierały się tu różne wpływy: Polski, Rusi, Węgier i Austrii. Współistniały tu różne religie oraz przechodziły ważne szlaki handlowe.

Według legendy Przemyśl został założony w VII wieku przez księcia Przemysława - stąd też wzięła się nazwa miasta. Historycznie Przemyśl był siedzibą udzielnego księstwa ruskiego, następnie ośrodkiem ziemi przemyskiej oraz twierdzą austriacką (Przemyśl był trzecią co do wielkości twierdzą w Europie, po Antwerpii i Verdun).

Obecnie Przemyśl jest metropolią kościoła rzymsko-katolickiego i siedzibą arcybiskupstwa bizantyjsko-ukraińskiego metropolii przemysko-warszawskiej. Geograficznie Przemyśl położony jest na pograniczu pogórzy Dynowskiego i Przemyskiego, u wrót Bramy Przemyskiej, w dolinie Sanu i jego dopływu Wiaru - przez miejscowych nazywanego Cedronem. San dzieli miasto na dwie części: zachodnią czyli Zasanie oraz wschodnią, w której znajduje się Stare Miasto.

Zwiedzanie Przemyśla warto zacząć w dzielnicy Zasanie (teoretycznie mniej atrakcyjnej), gdzie znajduje się cerkiew pw. Matki Bożej Bolesnej zakonu ojców Bazylianów z bizantyjskimi malowidłami. W tej części miasta znajduje się też synagoga z końca XIX wieku. Aby znaleźć się w części wschodniej Przemyśla należy przekroczyć San mostem Orląt Przemyskich. Idąc w kierunku centrum miasta dotrzemy do pnącego się w górę rynku wokół którego znajdują się zabytkowe kamieniczki, w większości powstałe w czasie od XVI do XIX wieku.

Nieco dalej, w bliskim sąsiedztwie znajdują się dwie archikatedry: greckokatolicka oraz rzymskokatolicka. Wędrując dalej ulicą Zamkową dotrzemy do zamku - najstarszej przemyskiej warownii, o której pierwsze wzmianki pochodzą z 981 roku. Dziś zamek nie ma obronnego charakteru. Z baszty zamku można podziwiać piękną panoramę Przemyśla. Zwiedzanie miasta kończymy na jego obrzeżach: na Kopcu Tatarskim, gdzie według legendy podczas walk a Tatarami w XVI wieku zginął chan tatarski. Z Kopca rozciąga się piękny widok na okolicę, aż po Ukrainę.