Jest to najstarsza placówka muzealną na całej Litwie. Współczesne muzeum powstało z Muzeum Historyczno-Etnograficznego, złożonego w 1856 roku z prywatnych zbiorów hrabiego Eustachego Tyszkiewicza. Ponadto muzeum uzupełniają bogate ekspozycje archeologiczne, etnograficzne i historyczne. Na zbiory składają się królewskie i magnackie portrety, arrasy, stara broń i sprzęty liturgiczne oraz zabytkowe meble i przedmioty z rezydencji magnackich Radziwiłłów i Tyszkiewiczów. Turyści z Polski niewątpliwie zwrócą uwagę na portret Stanisława Augusta Poniatowskiego. Stoi tu też marmurowy stolik, na którym ostatni król Rzeczpospolitej podpisał w Grodnie akt abdykacji po trzecim rozbiorze. Eksponowane są tu także galerie portretowe wybitnych działaczy kultury okresu romantyzmu: Mickiewicza, braci Śniadeckich, Lelewela, Dowkonta, Narbutta, Moniuszki, Ogińskiego. Osobne ekspozycje zawierają pamiątki z okresu powstania listopadowego i styczniowego na Litwie i Żmudzi. Kolejna osobna ekspozycja poświęcona jest najnowszej historii Litwy - latom 1918–1939 oraz w okresowi radzieckiemu. Szczególnie cenne w tych zbiorach są stare zdjęcia, pocztówki oraz mapy przedwojennego Wilna. W muzeum są też zbiory poświęcone wileńskim dziejom licznych tu niegdyś mniejszości narodowych: Żydów, Karaimów, Tatarów i Białorusinów. Muzeum jest też ważnym ośrodkiem spotkań historyków miejscem okazjonalnych ekspozycji muzealnych, również z zaprzyjaźnionych muzeów zagranicznych. W tym muzeum, między innymi, był eksponowany obraz Jana Matejki „Bitwa pod Grunwaldem”. Ciekawostką jest to, że z powodu wielkości obrazu, nie możno było go wnieść do muzeum przez drzwi, dlatego też do sali ekspozycyjnej sławne malowidło wniesiono przez poszerzony specjalnie otwór okienny na piętrze muzeum. Litewskie Muzeum Narodowe znajduje się u stóp Baszty Giedymina, w podłużnym budynku tzw. nowego Arsenału, przy Arsenalo gatvė 1