Tuż przy Placu Ratuszowym, przy Didžioji gatvė 34 (ul. Wielka) znajduje się kolejna okazała świątynia Wilna – Šv. Kazimiero bažnyčia (Jezuitų) - kościół św. Kazimierza (Jezuitów). Barokowa budowla wzorowana była na rzymskiej bazylice Il Gesů.
Wileński kościół wznoszony był w latach 1605-1616 z inicjatywy jezuitów, zaraz po kanonizacji św. Kazimierza (Jagiellończyka, patrona Litwy). Świątynia zbudowana jest na planie krzyża łacińskiego. Fasada zdobiona dwoma bocznymi wieżami. Wewnątrz znajduje się wysoka i szeroka nawa główna oraz transept. Przecięcia naw wieńczy imponująca kopuła o wysokości 40 m i średnicy 17 m, ze złotą koroną jagiellońską, z latarenką zwieńczoną książęcą mitrą.
Zawiłe losy tego kościoła obrazują nie mniej zawiłe dzieje miasta. W 1812 r. wojska napoleońskie urządziły w kościele magazyny zbożowe. Po upadku powstania listopadowego, carskie władze zarządziły przerobienie kościoła na cerkiew. Po dobudowaniu zaś w 1867 roku bizantyjskich kopuł, kościół zamieniono w sobór św. Mikołaja. Podczas I wojny światowej niemieckie wojska okupacyjne przekształciły świątynię w garnizonowy kościół protestancki. Po II wojnie światowej, aż do marca 1989 r., w kościele mieściło się Muzeum Ateizmu.