Na prawym brzegu Wilenki, naprzeciw Góry Zamkowej z Basztą Gedymina. Na szczycie wzgórza stoją trzy białe krzyże. To także jeden z symboli Wilna. Górę zwaną dawniej Łysą lub Krzywą, legendy wiążą z dziejami Litwy. W pogańskich czasach miano na tej właśnie górze zamęczyć siedmiu misjonarzy. Ciała czterech z nich zrzucono ze stromej góry do wód Wilenki, zaś trzech pozostałych przybito do krzyży i postawiono na górze.
Zaraz po chrzcie Litwy te trzy drewniane krzyże miały być świadectwem przyjęcia przez chrześcijaństwa. Miało mieć to wymiar bardziej praktyczny, gdyż przekaz ten miał zapobiegać najazdom krzyżackim. Pierwszy wiarygodny zapis źródłowy o krzyżach na górze Łysej pochodzi jednak dopiero z lat 1613-1636 r. W 1740 r. zmurszałe krzyże zamieniono nowymi. Te z kolei rozebrano po powstaniu styczniowym.
Nowe krzyże, z żelbetonu, postawiono dopiero w 1916 r. podczas okupacji niemieckiej. Inicjatorem odbudowy krzyży był ks. prałat Kazimierz Michałkiewicz, zaś autorem projektu Antoni Wiwulski. Krzyże przetrwały burzliwy okres II wojny światowej, lecz w 1951 r., na rozkaz władz radzieckich pomnik wysadzono pewnej nocy w powietrze. Resztki usunięto z góry, bądź zakopano na miejscu.
W okresie restytucji niepodległości Litwy, odbudowane też zostały Krzyże. Do ich odbudowy wykorzystano pozostałości po starych. Nowe są prawie identyczne, lecz prawie o 2 metry wyższe od przedwojennych. Krzyże zostały odbudowane jako pomnik ofiar stalinizmu na Litwie. Ich uroczyste odsłonięcie nastąpiło 14 czerwca 1989 r. Góra Trzykrzyską otacza Kalnų parkas (Park Górny). Stojąc u podnóży Trzech Krzyży mamy także wspaniały widok na Stare Miasto.