Zarzecze (lit. Užupis), to jedna z najstarszych dzielnic Wilna leżąca na prawym brzegu rzeki Wilejki. Miejsce to upodobali artyści, nazywane jest wileńskim Montmartrem lub Republiką Zarzecze. Jest tutaj wiele galerii i urokliwych kafejek. Dzielnica posiada swoją Konstytucję, w ktorej zawarte są prawa izasady, ktorymi w życiu powinni kierować się jej mieszkańcy. Oto niektóre z nich: Człowiek ma prawo się mylić; Kot nie jest obowiązany kochać swego gospodarza, lecz w trudnej chwili powinien mu pomóc; Człowiek jest odpowiedzialny za swoją Wolność; Człowiek ma prawo być różnych narodowości. Dokument jest opatrzony następującym podpisem autorów: "Konstytucja została spisana przez dwóch obywateli Republiki Zarzecze: Tomasa „Jeffersona” Čepaitisa i Romasa „George Washington” Lileiķisa, wczesnym wieczorem któregoś z dni 1997 roku."
Republikę proklamowano w 1997 roku, a Dzień Niepodległości obchodzony jest tam zawsze 1 kwietnia. W 2002 roku artyści Zarzecza ustawili na wysokiej (8,5 m) kolumnie rzeźbę Anioła Zarzecza (Užupio angelas), dłuta rzeźbiarza Romasa Vilčinskasa. Rzeźba symbolizuje związek nieba z ziemią. Republika Zarzecza posiada swego prezydenta, flagę, naznaczonego biskupa, dwie parafie, ambasadora w Moskwie i dwunastoosobową armię. W knajpce Zarzecze obraduje zarzeczański "rząd". Konstytucja wypisana jest na tablicach w kilku językach, także w po polsku. Na Zarzeczu przed pierwszą wojną światową mieszkali Konstanty Ildefons i Natalia Gałczyńska, tutaj urodziła się Kira Gałczyńska.