Pierwszy obiekt w tym miejscu powstał już w połowie XIII w. jako budowla drewniana z wolnostojącą, murowaną wieżą z inicjatywy księcia Konrada I Głogowskiego. Otoczony był wałem drewniano-ziemnym i fosą. Następnie jego syn – Henryk III na przełomie XIII i XIV w. zlecił budowę nowej siedziby książęcej, włączonej w system miejskich murów obronnych, na którą składały się trzy murowane jednopiętrowe budynki. W 1574 r. zawaliła się część zamku, a kolejne straty przyniósł wielki pożar Głogowa w 1615 r. i wydarzenia wojny trzydziestoletniej.
Daleko idące zmiany w wyglądzie zamku przyniosła druga połowa XVII w. Wybudowano wielką salę zdobioną plafonem cesarza Leopolda oraz portretami głogowskich książąt i starostów. Budynek został podwyższony o jedną kondygnację i wszystkim otworom okiennym nadano jednakowy kształt i wygląd. Utworzono również regularny dziedziniec, a wschodnia jego ściana przyozdobiona została arkadami. Na skutek tych prac zamek głogowski przybrał charakter barokowej rezydencji pałacowej. W II poł. XVIII w. zmodyfikowano wygląd elewacji frontowej i południowej oraz zbudowano zachowaną do dnia dzisiejszego klatkę schodową z ozdobnymi ornamentami we wschodnim skrzydle zamku. Od 1742 r. w zamku mieściła się administracja pruska. Mieściły się tu również sąd królewski oraz prywatne mieszkania. W XIX w. otynkowano ściany dziedzińca oraz wieżę, która wzbogaciła się również o klatkę schodową oraz charakterystyczne zwieńczenie.
Głogowski zamek ma przestrzeni wieków odwiedzali znamienici goście, m.in. król Kazimierz Jagiellończyk, czeski władca Jerzy z Podiebradów, król pruski Fryderyk II oraz Napoleon Bonaparte. Obiekt został zniszczony w 1945 r. podczas oblężenia miasta, a jego odbudowa trwała w latach 1971-1983 wg projektu Wojciecha Kasprzyckiego. Zamek posiada obecnie XVII-wieczną bryłę i elewacje barokowe z XVIII w. W salach na parterze możemy podziwiać zachowane sklepienia kolebkowo-krzyżowe, a podziemia zdobią sklepienia kolebkowe.
Atrakcję zamku stanowi Wieża Głodowa, której powstanie datuje się na 2 poł. XIII w. Jej mury, o grubości 2,7 m skrywają mroczne tajemnice, gdyż jej dolna część wykorzystywana była jako więzienie. W 1488 r. książę Jan II Żagański uwięził w wieży sprzeciwiających się mu rajców miejskich i burmistrza, którzy zmarli tam z głodu. W Zamku Książąt Głogowskich znajduje się dziś Muzeum Archeologiczno-Historyczne oraz Centrum Informacji Turystycznej.