Nowe Miasteczko na Dolnym Śląsku należy do najstarszych miast tego regionu. Powstało w XIII wieku, a jego założycielem był najprawdopodobniej książę głogowski Henryk III. To w jego dokumentach zachowała się najstarsza, pochodząca z 1296 r. pisana wzmianka o miejscowości. Z okresu lokacji miasta pochodzi układ urbanistyczny z prostokątnym rynkiem dawniej otoczony ciągiem miejskich murów obronnych.
W rynku miejskim do dziś stoi ratusz będący nieprzerwanie siedzibą władz miejskich. Warto poznać historię powstania tego zróżnicowanego architektonicznie budynku. Pierwszy ratusz w Nowym Miasteczku wzniesiono na początku XIV wieku. Był najprawdopodobniej niezbyt okazałą budowlą wykonaną z drewna tak, jak większość zabudowy. Spłonął wraz z wieloma domami mieszkalnymi w pożarze, który nawiedził miasto w 1634 r.
W jego miejscu zdecydowano się wznieść trwalszy obiekt. Budowla, którą wykonano z cegły i kamienia trwała w latach 1644-1655. Dziś z tego okresu pochodzi wieża nakryta baniastym hełmem, której dzisiejszy wygląd nadano w XIX wieku. W następnych wiekach ratusz podlegał rozbudowom. W okresie 1818-1821 podwyższono istniejący budynek o dodatkową kondygnację oraz dobudowano do niego od zachodniej strony skrzydło o późnoklasycystycznym wystroju. Około 1870 r. wieżę ozdobił zegar wykonany przez głogowskiego zegarmistrza C. Weissa, działający do dziś.
W latach 1877-1879 od strony północnej zbudowano ostatnią część ratusza. Neogotyckie skrzydło ozdobił widniejący nad wejściem herb Nowego Miasteczka. Ratusz miejski w Nowym Miasteczku szczęśliwie przetrwał II wojnę światową, chociaż zaginęła lub została rozkradziona większość jego wyposażenia.
Budynek poddano w 1996 r. gruntownemu remontowi. Dziś jest ozdobą rewitalizowanej sukcesywnie Starówki i jedną z wiodących atrakcji turystycznych miasta.