Wałbrzych

Zamek Nowy Dwór zbudowany został na skalistym, stromym wzgórzu poprzecinanym głębokimi dolinkami wznoszącym się 100 metrów ponad poziom Pełcznicy. Góra zamkowa leżąca w masywie Rybnickiego Grzbietu porośnięta jest lasem mieszanym. Występują tu buk, modrzew, sosna, brzoza, dąb i świerk. W tym lesie rośnie lilia złotogłów i wawrzynek wilczełyko.
Badania geologiczne wykazały, że warownię wybudowano na wulkanicznym kominie pochodzącym z ery kenozoicznej . Wypełniony jest on formą skalną stanowiącą zlepek różnych odłamków, dla których spoiwem jest stopiona krzemionka.
Ten wulkaniczny, odsłonięty komin to jedyne tego typu miejsce w Europie.
Zamek zbudowano z kamienia na planie prostokąta dostosowanego do rzeźby terenu. Wybudowany przez książąt świdnicko-jaworskich wchodził w zespół fortyfikacji broniących granice księstwa.
W dokumentach z XIV wieku wymieniany jest pod nazwą Neve Haus.
Na przełomie XIV i XV wieku zarząd na zamkiem sprawował rycerski ród Schoff, który zarządzał również zamkami Gryf i Grodno.
Prawdopodobnie za ich rządów na zamku wybudowano browar.
Ponieważ produkowane tu piwo było kiepskiej jakości aby zapewnić jego zbyt wprowadzono zakaz sprowadzania piwa świdnickiego.
Zamek wyposażony w artylerię nie został zdobyty w wojnach husyckich ani w walkach pomiędzy królami Maciejem Korwinem a Władysławem Jagiellończykiem.
Od XV do XIX wieku stanowił własność rodu Czetryców. Gdy zamek w XVI wieku spłonął od pioruna właściciele opuścili go przenosząc się do nowego pałacu w Wałbrzychu. Jednak ostatnie prace fortyfikacyjne przeprowadzono w XVII wieku.
Po II wojnie światowej zamek nazwano Ogorzelec.

Wzniesienie stanowi dobry punkt widokowy