Zakrzewski kościółek niełatwo wypatrzyć. Mimo posiadania dwóch wież, dość dobrze kryje się pomiędzy otaczającymi go starymi drzewami. Nie ma też wokół niego zbyt dużo wolnej przestrzeni, można by nawet rzec, że stoi wciśnięty pomiędzy murowanymi budynkami. Ten najbliższy, to dawny klasztor karmelitów bosych, wybudowany w latach 1860-1861. Dziś jego część jest plebanią, w pozostałej znajdują się mieszkania.
Pierwszy stojący w tym miejscu kościół nosił wezwanie Bożego Ciała; ufundowali go Zakrzewscy przed 1430 r. Kiedy w XVI w. właściciele wsi przeszli na protestantyzm, odsprzedali drewnianą świątynię do Osięcin i zlikwidowali parafię. Po powrocie na łono kościoła katolickiego (połowa XVII w.), Jan Zakrzewski wybudował drewnianą kaplicę pw. Matki Bożej, parafii jednak nie przywrócono. Dopiero kolejni właściciele - Anna i Stanisław Sokołowscy – sprowadzili tutaj karmelitów bosych, budując im w 1754 r. klasztorek i drewniany kościół. Ponad sto lat później udało się wystawić nowy, murowany klasztor, ale zaledwie trzy lata później (1864) klasztor został skasowany a kościół od tej pory stał się świątynią filialną parafii w Straszewie. Parafię w Zakrzewie ponownie erygowano dopiero w 1924 r.
Drewniany, oszalowany deskami kościółek zakrzewski wzniesiono na murowanych fundamentach. Nie jest orientowany. Dwie wieże zakończono baniastymi (cebulastymi) hełmami, na każdym z nich umieszczono latarnię. We wnętrzu zachowało się piękne barokowo-rokokowe wyposażenie. Prezbiterium zamknięte jest trójbocznie, a po jego bokach zbudowano dwie zakrystie z lożami kolatorskimi na piętrze. Mimo niewielkich rozmiarów świątyni, wewnątrz znajdują się cztery ołtarze XVII i XVIII – wieczne, wspaniała ambona z wymalowanymi na niej postaciami Ewangelistów i dwa XVIII w. konfesjonały. Kościół nosi wezwanie św. Józefa. Był odnawiany w latach 1927-30 i 1966-77, a w 1981 został oszalowany i wtedy jego dach pokryto miedzianą blachą.
Przed kościołem stoi murowana kapliczka, w której oszklonym wnętrzu zasiada Chrystus Frasobliwy. W rogu terenu kościelnego ustawiono duży głaz z tablicą poświęconą mieszkańcom parafii Zakrzewo poległym „za wiarę i ojczyznę w latach 1918-1939”. Oprócz nazwisk osób poległych na polu chwały w roku 1919, 1920 i 1939 i zamordowanych przez hitlerowców, osobny zapis dotyczy proboszcza zakrzewskiego, ks. Mikołaja Papieskiego zamordowanego w Dachau w 1942 r.