Na południe od Kędzierzyna leży duża wieś gminna, której historia sięga czasów rzymskich, kiedy właśnie tutaj założona została osada na szlaku handlowym z Moraw do Polski. Przez wieki przechodziła przez ręce rodu Kotulińskich herbu Wrochen, Opersdorfów, Gaschinów, czeskich magnatów Matuschków, niemieckiego rodu Seherr –Thos, by w okresie okupacji stać się obozem pracy dla radzieckich i brytyjskich jeńców wojennych.
Parafię w Polskiej Cerekwi utworzono w 1376 r. Pierwszy kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wzmiankowany w 1418 r. Obecna bryła późnogotycka z końca XV w., w swojej historii wielokrotnie przebudowywana, znacznie w XVII w. i barokizowana. Zapiski historyczne mówią, że w roku 1618 r. ówczesny właściciel Polskiej Cerekwi Fryderyk von Opersdorf rozbudował kościół dobudowując kaplice poświęconą św. Barbarze (nad wejściem zachowała się kamienna tablica z inskrypcją fundacyjną z kartuszami herbowymi Opersdorfów), a jego następca von Gaschin kaplicę św. Antoniego ( na zewnętrznej ścianie kościoła zachował się kartusz herbowy Gaschinów). Również dzięki hrabiemu Gaschin wokół budowli dobudowany został okalający mur ceglany, otynkowany z późnobarokową bramką.
Na górującej nad wsią wieży zawieszonych jest pięć zabytkowych dzwonów funkcjonujących do dziś. Kościół został poważnie zniszczony w okresie II wojny światowej. Odbudowano go w latach powojennych z zachowaniem dotychczasowego stylu.