Kościół w Sławikowie niewątpliwie swą bryłą przypomina dwie górnośląskie świątynie: w Dobrodzieniu i bazylikę mniejszą pw. św. Wojciecha w Mikołowie. Różnica między mikołowską świątynią a sławikowską jest m. in. iż mikołowska bazylika posiada dwie wieże, a sławikowska i dobrodzieńska świątynia posiadają tylko jedną, a poza tym dzisiejszą mikołowską bazylikę budowano nieco dłużej z przerwami, niż kościół w Sławikowie, bo w latach 1843-61.
Sławikowski kościół wybudowano w latach 1842-46, według projektu Józefa Linkego, w stylu neoromańskim. Bryła tej całkiem sympatycznej świątyni jest nieco mniejsza od dzisiejszej bazyliki mniejszej w Mikołowie, ale posiada wiele wspólnych, zauważalnych cech architektonicznych. W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz z postacią św. Jerzego. W lewym bocznym ołtarzu widać obraz Matki Boskiej i rzeźby: św. Jana Nepomucena i Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W prawym bocznym ołtarzu umieszczony jest obraz z postacią św. Antoniego i rzeźba św. Wojciecha, patrona m.in. Polski i kilku polskich miast. W ambonie umieszczona jest rzeźba Chrystusa Dobrego, na niedaleko stojącej chrzcielnicy widać wyrzeźbioną grupę Chrztu w Jordanie. Stojące w nawie konfesjonały datuje się na pochodzenie barokowe, a w ich ścianach umieszczone są obrazy św. Marii Magdaleny i św. Piotra.
Warto zwrócić uwagę na zlokalizowane w czterech miejscach kapliczki, jakby wyznaczały cztery kierunki świata-poświęcone św. Janowi Ewangeliście, św. Łukaszowi, św. Markowi i św. Mateuszowi, w stylu późnoklasycystycznym, datowane na początek XIX wieku, a ich patronów można poznać po ich atrybutach......