Skansen jest częścią Muzeum Regionalnego PTTK. Znajduje się na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. W jego skład wchodzą: - kurnik - wystawione są tu sprzęty gospodarskie: socha, brony, drewniane łopaty, pługi żelazne, żarna, roszarnia (maszyna do przetwarzania słomy lnianej lub konopnej na włókno), ul dwudziałowy, wialnia, grabie, cepy, siewniki ręczne i sąsieki (dawne spichlerze) na zboże; - spichlerz zbożowy - budynek, w którym odtworzono dawną kuźnię wraz z narzędziami służącymi do prac kowalskich; - wozownia, w której umieszczono dworskie sanie używane w czasie kuligów, dużą wialnię i ogromną beczkę dębową (na 50 litrów) z korbami do robienia masła; - karczma - ten budynek przeniesiono z Krzyszkowic koło Myślenic i postawiono w miejscu dawnej karczmy, czynnej jeszcze do początku XX w. W budynku karczmy jest sala główna, alkierz (czyli sypialnia mieszczanina dobczyckiego), kuchnia oraz izba cechów. W sali głównej warto zobaczyć eksponaty o charakterze etnograficznym. W gablotach znajdują się stroje ludowe, a na ścianach wiszą trofea myśliwskie oraz zdjęcia archiwalne pokazujące wygląd Dobczyc, zanim utworzono tu jezioro zaporowe. Wśród zgromadzonego sprzętu gospodarskiego należy wymienić zabytkowe żelazka, w tym najstarsze z kominem, w którym palono drewniane szczapy. Atrakcją jest ekspozycja sprzętów domowych przygotowana w kuchni. W izbie cechów podzielonej na sektory prezentowane są narzędzia wykorzystywane w warsztatach rzemieślniczych: garbarskim, rymarskim, stolarskim, kołodziejskim, tkackim, tokarskim oraz garncarskim; - Dom Kultu Pochówkowego; - Najstarsza dobczycka kapliczka pochodząca z 1604 r., przedstawiająca Chrystusa Frasobliwego.