W osadzie zwanej Dąbrówką, na wzgórzu w pobliżu Sanu, w okresie panowania Jagiellonów wybudowany został drewniany zamek. W XVI w. w jego miejscu stanęła okazała warownia.
Pod koniec XVI w, Dąbrówka stała się własnością rodziny Stadnickich, którzy ową warownię rozbudowywali w XVII w. Zamek murowany z kamienia i cegły wzniesiono na planie zbliżonym do kwadratu. Miał trzy basteje - swego rodzaju baszty obronne, wzniesione na planie koła lub podkowy, wysunięte przed mur i mieszczące stanowiska artylerii. Wschodnie i południowe skrzydła zamku były zabudowane, a wjeżdżało się do niego od strony południowej przez sklepioną bramę wjazdową. Całość otaczały nasyp i fosa.
Po pożarze Łańcuta w 1628 r. przeniósł się do Dąbrówki Stanisław Stadnicki, syn Stanisława, zwanego - przez wzgląd na złą sławę - Diabłem Łańcuckim. Podobnie jak ojciec, Stanisław dawał się mocno we znaki sąsiadom. W czasie prywatnej wojny z właścicielem Dynowa i Nozdrzca Stanisławem Wapowskim, za pomocą wybudowanych tam zmienił bieg Sanu tak, że woda zalała Wapowskiemu grunty orne i łąki w Nozdrzcu.
W XIX w. osada wraz zamkiem stała się własnością rodu Starzeńskich, od których przyjęła nową nazwę - Dąbrówka Starzeńska. August Starzeński udzielił na zamku schronienia przywódcom powstania styczniowego, generałom Marianowi Langiewiczowi i Ludwikowi Mierosławskiemu. Gdy gospodarz dowiedział się o nadchodzących z Dynowa żandarmach, zorganizował swoim gościom ucieczkę. Po wybuchu II wojny światowej na zamku krótko przebywali Niemcy, a po nich - do czerwca 1941 r. - Rosjanie. W następnych latach zamek służył okolicznej ludności jako schronienie w czasie walk z bandami UPA. W 1947 r. został ograbiony i spalony.
Zamek za czasów Starzeńskich był piękny i zasobny. Otaczał go rozległy, stary park z ogrodem różanym. Obecnie zachowały się ruiny dwóch baszt. Widoczne są także resztki murów i budynków mieszkalnych. Do dziś rosną też stare drzewa - lipy tworzące altanę i graby wzdłuż alei otaczającej półkoliście wybudowaną pod koniec XIX w. kaplicę grobową ostatnich właścicieli - Skrzyńskich.