Krośnieński Rynek wytyczony został najprawdopodobniej w czasie lokacji miasta w połowie XIV w. Pierwotnie otaczały go budynki drewniane, które od końca XV w. stopniowo zastępowano murowanymi. Trwała zabudowa pojawiła się pod koniec XV w. Z tego okresu pochodzi najstarsza zachowana kamienica wójtowska oraz piwnice przyrynkowych kamienic, w których niegdyś składowano wino.
Obecnie wokół Rynku wznoszą się zabytkowe kamieniczki pochodzące z różnych okresów. Część z nich posiada charakterystyczne arkadowe podcienia nadające tej części miasta swoisty, niepowtarzalny charakter. Podcienia we wschodniej części pierzei północnej oraz w południowej pochodzą z XVI i XVII w., natomiast w zachodniej części pierzei południowej są rekonstrukcją z przełomu XIX i XX w. Najciekawsze kamieniczki znajdują się w południowo-wschodniej części Rynku. Była to bowiem najbardziej reprezentacyjna jego część, należąca do najbogatszych właścicieli.
W latach 1999-2000 na krośnieńskim rynku prowadzono badania archeologiczne, które ujawniły pozostałości cennych elementów dawnej infrastruktury miejskiej tj. wodociągi, kramy kupieckie, studnie, kanały ściekowe, a przede wszystkim relikty dwóch okazałych budowli: domu wójtowskiego oraz renesansowego ratusza. Zarys obydwu budynków widoczny jest w płycie Rynku.