Barokowy kościół św. Anny (1648-1651), wyposażenie barokowe i rokokowe, w podziemiach krypta rodu Wejherów. Jakub Wejher w bitwie pod Białą Smoleńską (1633-1634) dowodził oddziałem piechoty. Jego oddział poszedł w rozsypkę po niespodziewanym ataku wojsk rosyjskich. Dziękczynnym votum za cudowne ocalenie z tej bitwy były wzniesione przez niego obiekty sakralne : kościół św. Trójcy, klasztor Franciszkanów - Reformatów z kościołem św. Anny oraz Kalwaria. Ten klasztorny kościół nosi wezwanie św. Anny również dlatego, że jego babcia, mama, żona i córka miały na imię Anna. Przy wzniesionym klasztorze otwarto szkołę elementarną w klasach niższych a w wyższych o charakterze kolegium.
Do wnętrza kościoła zaprasza barokowa fasada trójosiowa, której podział wyznaczają pilastry ze złoconymi korynckimi głowicami. Ponad pilastrami rozbudowany efektownie gzyms oddziela trójkątny szczyt fasady, w którym do podziału zastosowano nawiązujące do późnego gotyku obeliski. Cała fasada jest polichromowana z obrazami świętych we wnękach i wizerunkiem Świętej Anny na szczycie. Świątynia jest budowlą jednonawową z trójbocznym prezbiterium. Jej wyposażenie pochodzi z XVIII wieku.
Decyzją władz pruskich w drugiej połowie XIX wieku Franciszkanie zmuszeni zostali do opuszczenia miasta ich powrót nastąpił po II wojnie w roku 1946. Przez wiele lat po zniszczeniach trwała odbudowa jej końcowym etapem było udostępnienie w roku 1971 krypt, w których spoczywają szczątki Wejherów i Przebendowskich.