Podstawą rozwoju Stargardu w XIV-XVI w. był handel zbożem. W owym czasie miasto, dzięki położeniu nad spławną Iną, konkurowało ze Szczecinem. Było członkiem Hanzy, organizacji kupieckiej zrzeszającej miasta północnych Niemiec, Pomorza i innych rejonów nadbałtyckich. Portowy charakter Stargardu podkreślała brama w systemie murów obronnych, zwana Bramą Młyńską lub Wodną. Ta architektoniczna atrakcja miasta pochodzi z pierwszej połowy XV w. Jest też bramą herbową, gdyż od początków miasta aż po 1945 r. jej wizerunek widniał w stargardzkim herbie. To jedyna w Polsce zachowana do dziś brama miejska, w której prześwicie płyną wody rzeki. Dawniej strzegła dostępu do miasta i stargardzkiego portu. Była komorą celną oraz lokalną giełdą towarów.