Park miejski rozciąga się w południowej części miasta, wzdłuż lewego brzegu rzeki Psiny. Jego założenie miasto zawdzięcza radnemu, lekarzowi medycyny Josephowi Laufferowi, który w 1837 r. wystąpił z inicjatywą osuszenia bagien i zlikwidowania drugiego koryta Psiny, przebiegającego dawniej przez środek dzisiejszego parku. Najstarsza jest wschodnia część parku, od pomnika koło poczty do fontanny z kamiennymi zwierzętami. Tu w 1882 r. stanęła tzw. Kolumna Zwycięstwa, upamiętniająca zwycięstwa pruskie w wojnach z lat 1864, 1866 i 1870-1871. Po II wojnie światowej kolumna i ozdobne żelazne ogrodzenie zniknęły, a na cokole postawiono obelisk z żołnierzem radzieckim, który stoi do dziś.
Po II wojnie światowej urządzono też w parku plac zabaw, po rozebraniu stojących tu, zniszczonych w 1945 r. domów. Po północnej stronie dawnej promenady stoi najlepiej zachowana w mieście XIII-wieczna baszta, zwieńczona renesansową kopułą, z dużym fragmentem odrestaurowanego w latach 80. XX w. muru obronnego. Druga taka baszta, połowicznie zrekonstruowana w latach 80., znajduje się przy Nowym Świecie.
Najbardziej interesujący fragment parku miejskiego, pomiędzy ul. Parkową a Psiną, powstał po zasypaniu drugiego koryta rzeki w 1844 r. W tej części, u wylotu ul. Wałowej, w 1852 r. postawiono pomnik założyciela parku, doktora Josefa Lauffra, przypominający stępiony obelisk na czworokątnym cokole. Interesującym obiektem jest także fontanna z kamiennymi zwierzętami z lat 1911-1912, ufundowana przez właściciela browaru Eduarda Beyera oraz zbudowany ze śląskiego marmuru i granitu w latach 1922-1923 pomnik-fontanna "Filozofa z Lasu” – znanego śląskiego poety (piszącego gwarą) Johannesa Reinelta (1858-1906), urodzonego w Gołuszowicach.
Po drugiej stronie ul. Parkowej stoi budynek internatu Zespołu Szkół Rolniczych, zbudowany w latach 1903-1904 jako przytułek dla ubogich. Wyrzeźbiona w piaskowcu Matka Boska z Dzieciątkiem na fasadzie budynku jest dziełem Paula Ondruscha. W latach 20. i 30. XX w. powstała najmłodsza część parku, według planów miejskiego rajcy budowlanego Paula Klehra. Jest to fragment od ul. Powstańców do "Świątyni Dumania" – kamiennej altany na zachodzie miasta, zwanej również "Grzybem" i dalej na północ ku drodze w kierunku Gadzowic. Dzisiejszy drzewostan parku stanowią głównie lipy, klony, buki czerwone, jawory, brzozy i akacje.