W 1232 r. nad rzeką Obrą z nadania księcia wielko-polskiego Władysława Odonica osiedli cystersi z Doberlugu (Dobrego Ługu) na Łużycach. Z powodu częstego wylewania Obry zakonnicy przenieśli swoją siedzibę najpierw do Zemska, a następnie w XV w. do Bledzewa, nadanego im przez margrabiego brandenburskiego Waldemara. W XVIII w. tutejsze opactwo zostało przebudowane, stając się jednym z większych założeń klasztornych w ówczesnej Polsce. Obwód czworoboku zabudowy miał ponad 260 m długości. Po kasacie klasztoru w 1835 r. i kilku latach nieskutecznych prób zagospodarowania ogromnych obiektów zespołu w 1842 r. wystawiono go na licytację i sprzedano.
Chociaż po rozebranych budynkach opactwa pozostało niewiele śladów, szczęśliwie zachowała się część wyposażenia kościoła klasztornego. Ołtarz główny, dzwon zegarowy, ołtarz boczny, stalle oraz kilka obrazów i rzeźb trafiły do bledzewskiego kościoła parafialnego pw. św. Katarzyny, który warto zobaczyć. Znajdują się tam również inne warte uwagi zabytki, jak piękna monstrancja i krzyż pasyjny. Można je obejrzeć dzięki uprzejmości księdza proboszcza. Natomiast w barokowym kościele w Starym Dworku znalazło się kilka starych obrazów z dawnego opactwa.
Nieopodal Bledzewa w latach 1906-1911 wybudowano hydroelektrownię z tamą na Obrze. To jedna z najstarszych czynnych elektrowni wodnych w naszym kraju, jest więc też atrakcją turystyczną. Ma trzy turbiny i agregaty z lat 1910 i 1923 o mocy 1490 kW. W zabytkowym obiekcie gromadzone są wycofane z użycia elementy wyposażenia z innych elektrowni, powstaje swoisty skansen. Zakład jest udostępniony do zwiedzania wyłącznie zorganizowanym grupom, po wcześniejszym uzgodnieniu terminu (tel. 095 725 80 66).