Klasztor cysterek w Owińskach został założony około połowy XIII w. przez książąt wielkopolskich Przemysła I i Bolesława Pobożnego, a pierwsze zakonnice przybyły tutaj ze śląskiej Trzebnicy. Historia i wygląd klasztoru do XVII w. znane są jedynie fragmentarycznie. Zachowane do dzisiaj obiekty mają kształt barokowy i klasycystyczny, będący efektem prac budowlanych w XVIII i XIX w. Na początku XIX w. klasztor został skasowany przez władze pruskie, które w 1838 r. umieściły w nim szpital psychiatryczny, istniejący do II wojny światowej. W 1939 r. jego pensjonariusze, w liczbie około tysiąca osób, zostali zamordowani przez specjalny oddział SS, a w budynkach poszpitalnych (poza klasztorem) umieszczono szkołę SS im. Adolfa Hitlera. Od 1952 r. w dawnym klasztorze znajduje się Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych, skupiający kilka specjalistycznych szkół z internatem.
Do klasztoru przylega okazały kościół, obecnie parafialny, który zachował formę i wyposażenie z czasów cysterskich, czyli z lat 20. XVIII w. Po wejściu do środka uwagę przykuwa monumentalny ołtarz główny. W przeciwieństwie do wielu innych ołtarzy barokowych, które zazwyczaj są jedynie ozdobną ramą dla obrazu czy rzeźby, w jego konstrukcji kryje się bogata symbolika. Okazuje się, że siedem gigantycznych kolumn ołtarzowych, wzorowanych na słynnych kolumnach Berniniego z watykańskiej Bazyliki św. Piotra, to aluzja do tytułu Najświętszej Maryi Panny, którą nazywa się w Godzinkach "Domem Poświęconym, siedmioma kolumnami pięknie ozdobionym". Idąc wskazanym tropem możemy odczytać ten ołtarz jako wielką apoteozę Maryi i jej współuczestnictwa w zbawczym dziele Jezusa. W końcu docieramy wzrokiem do przedstawionej na sklepieniu nad ołtarzem sceny koronacji Matki Bożej na Królową Nieba i Ziemi. Dla cysterek, które spędzały w tej świątyni długie godziny wypełnione modlitwą i kontemplacją, było to wezwanie do naśladowania Maryi, a jednocześnie obietnica wiecznej nagrody.
Malowidłami przedstawiającymi różne tematy teologiczne i sceny z życia cysterskich świętych ozdobione są również pozostałe sklepienia. Trzeba jednak stwierdzić, że ogląda się je z pewnym trudem, z głową wysoko zadartą do góry, więc także siostry musiały mieć z tym pewien problem. Autorem malowideł był brat Adam Swach, którego postać widoczna jest w ciemnym kącie nad organami, nieśmiało schowana za płaszczem Maryi.