Jamieński albo Jamneński Nurt (kanał jamneński) to naturalna przetoka długości niespełna 0,5 km i szerokości ok. 20 m, jaka utworzyła się pomiędzy przybrzeżnym jeziorem Jamno a Bałtykiem, w rejonie Unieścia (kierunek Łazy). Powstała podczas sztormu, który przerwał wąską mierzeję. Występowało na niej zjawisko tzw. "cofki", co (w dużym uproszczeniu) oznacza zmianę kierunku przepływu wody.
Przez ponad 120 lat Jamneński Nurt miał formę częściowo uregulowanego, miejscami wzmocnionego drewnianą palisadą kanału. Mimo to średnio 88 dni w roku bywał niedrożny. W 2013 r. udrożniono i pogłębiono przetokę oraz zbudowano wrota sztormowe ograniczające swobodny przepływ wody. Konstrukcja ma 5,6 m wysokości i 17 m szerokości. Miała za zadanie odcinać dopływ wód z Bałtyku do jeziora Jamno przy stanie morza wskazującym 6 stopni w skali Beauforta. Powstały też betonowe opaski brzegowe wzmacniające brzeg kanału. Nad przetoką znajduje się most drogowy łączący Unieście z Łazami.
W 2015 r. dodatkowo wybudowano betonowo-stalowy falochron osłaniający kanał jamneński i wrota sztormowe przed wysokim falowaniem Bałtyku. Jest to bardzo ciekawa budowla hydrotechniczna. Ma 200 m długości i 5 m wysokości, z czego tylko metr znajduje się pod wodą. Została zaprojektowany jako ażurowy falochron tarczowy. Mówiąc prościej – betonowa konstrukcja stoi na specjalnych nogach. Ma to zapewnić „ochronę naturalnego transportu rumowiska, który odbywa się wzdłuż brzegu i zasila dwie mierzeje: jeziora Jamno i jeziora Bukowo . Dzięki temu zatrzymana ma być postępująca erozja na odcinku brzegu obu tych mierzei”. Obecnie (2019) opracowywane są koncepcje przebudowy kanału.