Starosta giżycki, Jerzy Krosta, wystawił w 1549 roku przywilej dla braci Piotra i Pawła von der Allów, aby założyli wieś czynszową. Kożuchy Wielkie (Gross Kosuchen, Allenbruch) położone są na wschód od Giżycka, w pobliżu Jeziora Kruklin. Od 1908 roku mieściła się tam stacja kolejowa na linii Giżycko - Kruklanki - Olecko. Jeszcze po II wojnie światowej pociągi jeździły do Kruklanek. Odcinek ten zlikwidowano ze względów ekonomicznych. Dwór zwany Kożuchami Małymi leży bliżej Jeziora Kruklin. W 1920 roku w majątku rozparcelowano ziemię; została tzw. resztówka dworska - Kleinallenbruch. Po II wojnie światowej zlokalizowany był tam PGR (Państwowe Gospodarstwo Rolne). W miejscowości Kożuchy Wielkie znajduje się niewielki cmentarz poniemiecki z kilkoma żelaznymi krzyżami, a także pomnik poświęcony poległym w czasie I wojny światowej (ze wsi i okolic). Na silnie zarastającym Jeziorze Kożuchy (zatoka Jeziora Kruklin, którego poziom wody obniżono w XIX wieku o 620 cm) utworzono rezerwat ścisły, ornitologiczny "Jezioro Kożuchy". Na licznych, pływających wyspach gniazduje jedna z największych w Polsce kolonii mewy śmieszki, jak również łabędzie nieme, świstuny, czernice, remizy oraz kanie czarne. Jezioro Kożuchy otaczają bagna; można tam spotkać błotniaka stawowego. W jeziorze znajduje się miejsce tarlisk ryb, zwłaszcza lina. Jezioro Kruklin uległo znacznemu zmniejszeniu - obecnie jego powierzchnia wynosi 3,62 km2, długość 5 km, szerokość do 1,3 km, zaś maksymalna głębokość 23,1 m (kiedyś 29,3 m lub więcej). Przez Jezioro Kruklin przepływa rzeka Sapina, która swoje źródła posiada w zachodniej części Puszczy Boreckiej. Rzeka płynie przez takie jeziora jak: Żywy, Sołtmany, Żywki, Czarne, Kruklin, Patelnia, Gołdopiwo, Wilkus, Brząs, Pozezdrze, Stręgiel - i uchodzi do Jeziora Święcajty (Zespół Jezior Mamry). W okolicy miejscowości Kożuchy Wielkie (100 m na zachód od wsi, w pobliżu drogi do Giżycka) znajduje się pagórek o wysokości 8 m ze spłaszczonym wierzchołkiem. Od wschodu zachował się stromy stok i wał, natomiast od zachodu dojście ograniczały mokradła. Była to niegdyś strażnica pruska na szlaku drożnym z Leca do Merecza. W rezerwacie "Jezioro Kożuchy" króluje mewa śmieszka (kilka tysięcy par). Ptaka charakteryzuje białe upierzenie, jednak łeb ma czarno upierzony; jego głos przypomina chichot. Gniazda mewy skupione są na grząskich bagnach; zbudowane są ze źdźbeł sitowia i tataraku. Rezerwat chroni przede wszystkim ptaki wodne i błotne; ma ponadto duże walory krajobrazowe. Obserwując okolicę, można wyraźnie zauważyć, dokąd sięgało kiedyś Jezioro Kruklin. Jest to przykład krajobrazu antropogenicznego.