Most kolejowy w Toruniu został oddany do użytku 15 sierpnia 1873 r. Był to most stalowy o łukowatych przęsłach spoczywających na betonowych filarach. Po obu stronach mostu wybudowano trzykondygnacyjne wieże, w niszach których zostały ustawione od strony południowej posągi cesarzy Fryderyka II i Wilhelma I, od strony miasta posągi mistrzów krzyżackich Hermana Balka i Hermanna von Salzy.
Obecnie wieże są jednokondygnacyjne i pozbawione pierwotnych ozdób. Most od początku swego istnienia spełniał rolę drogowo-kolejową, dopiero otwarcie w 1934 r. mostu Piłsudzkiego pozwoliło na likwidację jezdni i dodanie w jej miejsce drugiego torowiska. Dzięki temu uniknięto obustronnych mijanek spowalniających ruch pociągów. Most ten, jak wszystkie tego typu obiekty na Wiśle był dwukrotnie wysadzany w powietrze, na początku i pod koniec II wojny światowej. Odbudowano go w roku 1948.