Jest jednym z najstarszych uzdrowisk na Dolnym Śląsku. Jest bogate w wody lecznicze, szczawy wodorowęglanowo-sodowo-wapniowo-magnezowe. Pierwsza wzmianka o, wówczas jeszcze, wsi książęcej została zawarta w "Księdze Henrykowskiej" (dokument Henryka I Brodatego) w 1221 r.. Pod koniec XIII w. włączono ją do dóbr zamku Książ. W 1392 r., po śmierci ks. Agnieszki, żony Bolka II, Szczawno przeszło w ręce króla czeskiego Wacława. W 1945 r. miejscowość została włączona do Polski.