21 września 1941 roku decyzją miejscowych władz okupacyjnych, pod pretekstem przebudowy drogi, doszczętnie, do fundamentów zburzono zabytkowy kościół, a gruz rozwieziono na drogi. Nową, obecną świątynię, zaprojektowaną wg pierwowzoru przez architekta Tadeusza Kowalczyka, odbudowano w latach 1949-1961 z ofiar społeczeństwa przez miejscowych rzemieślników sztuki murarskiej mistrza Czesława Mikołajczaka pod patronatem księdza proboszcza Stanisława Grzesiaka (zmarł w 1964 r.). 23 października 1949 roku arcybiskup metropolita gnieźnieński dr Stefan Wyszyński dokonał poświęcenia kamienia węgielnego pod nowy kościół. Na dawnych fundamentach stoi tylko wieża, gdyż świątynię pobudowano w odwrotnym kierunku na zachód. Prace wykończeniowe prowadzono w latach 1965-81 pod patronatem ks. proboszcza Henryka Przybylskiego. Spis prac z przykościelnej gabloty brzmi: urządzenie wnętrza, rekonstrukcja organów, zakup dzwonów, malowanie, urządzenie otoczenia świątyni, żelazne opłotowanie, umiejscowienie zespołu pasyjnego przeniesionego z terenu wsi, budowa kostnicy, przygotowanie otynkowania kościoła.