Historia miejsca, na którym obecnie stoi były kościół ewangelicki pw. Trójcy Świętej sięga XVII w. Wówczas w miejscu tym znajdował się ratusz Nowego Miasta. W roku 1454 nastąpiła fuzja Starego i Nowego Miasta co poskutkowało utratą funkcji ratusza nowomiejskiego. Budynek w roku 1667 został przekazany ewangelikom do adaptacji na cele sakralne.
W 1668 r. został oddany do użytku jako kościół farny pw. Trójcy Świętej i funkcjonował nieprzerwanie do 1818 r., kiedy to zadecydowano o jego rozbiórce. Powodem były duże zniszczenia, jakich kościół doznał podczas wojen napoleońskich. Zostawiono tylko fundamenty, na których zaczęto budować nową świątynię. Powstawała ona według planów architektonicznych Karola Fryderyka Schinkla w stylu arkadowym.
Nowy kościół oddano do użytku w 1824 r. i pełnił swą funkcję do roku 1918. W okresie pomiędzy I i II wojną światową został przekształcony na świątynię prawosławną, garnizonową pw. św. Mikołaja. Po zakończeniu II wojny światowej w budynku znajdowały się magazyny, a sam obiekt popadał w ruinę. Był swego czasu nawet pomysł aby go przekształcić w duży sklep. W ostatniej chwili na ratunek byłemu kościołowi przyszła z pomocą Fundacja TUMULT, która uratowała go od bezpowrotnego zniszczenia, a w szczególności jego zachowane, zabytkowe wnętrze.
W roku 1990 Fundacja kupiła budynek z myślą o utworzeniu w nim Centrum Kultury. Pomysł został poparty przez władze Torunia, a także kościoły ewangelicki i prawosławny. Przeprowadzono kapitalny remont byłej świątyni, począwszy od fundamentów, aż po dach. Zachowując przy tym najdrobniejsze detale z dawnego wyposażenia. Kościół stał się salą wystawienniczą, koncertową, galerią sztuki, miejscem spotkań ludzi.