Mława

Pod koniec XIX wieku na placu u zbiegu ulic Reymonta i Sienkiewicza znajdował się ogród z sadem. Działkę kupiła Antonina Mrozowska i pobudowała na niej piętrowy budynek, w którym od 1898 roku prowadzona była szkoła żeńska. W 1905 roku władze carskie złagodziły nieco restrykcje wobec placówek oświatowych i zezwoliły na nauczanie języka polskiego. Wówczas pracę w pensji podjęła Zuzanna Morawska – pisarka i nauczyciela języka polskiego, a placówka rozwijała się w imponującym tempie. W początkowych latach istnienia pensja liczyła cztery klasy, później siedem. Dziewczęta uczyły się trzech języków obcych: łacińskiego, francuskiego i niemieckiego. Atutem pensji był internat, w którym mieszkały dziewczęta spoza Mławy. Szkoła kształciła uczennice polskiego i żydowskiego pochodzenia wywodzące się z najlepszych inteligenckich, urzędniczych i ziemiańskich domów. Była to więc szkoła elitarna. Koniec lat 20. XX wieku to kryzys pensji. Kłopoty finansowe i powstanie Szkoły Handlowej przyczyniły się do przejęcia pensji przez Macierz Szkolną, szkoła pozostała jednak w obecnym budynku. Z biegiem lat zmieniało się kierownictwo szkoły i narastały kłopoty finansowe. Spadkobierca majątku po Antoninie Mrozowskiej w 1939 roku wypowiedział szkole lokal. 12 grudnia 1978 roku kamienica trafiła w ręce Skarbu Państwa. Działający w imieniu Skarbu Państwa Kazimierz Walczak kupił tę nieruchomość z przeznaczeniem dla potrzeb Zespołu Szkół Zawodowych nr 2. W 2004 roku szkołę przeniesiono do nowo pobudowanego gmachu przy ul. Z. Morawskiej. Zabytkowa kamienica nie zapewniała uczniom warunków do nauki. Budynek przeszedł w 2010 roku gruntowny remont, odzyskał dawną świetność.