Choć on nigdy dworcem nie był...
Powstał w 1881 roku z inicjatywy Towarzystwa Tatrzańskiego według projektu Karola Zaremby. W środku mieściła się biblioteka i czytelnia, pokoje hotelowe z miejscami noclegowymi dla pań i panów, w sali balowej organizowano odczyty, koncerty, przedstawienia teatralne i inne imprezy towarzyskie. Podczas jednego z takich balów, zimą 1900 roku, przewrócona lampa naftowa wywołała pożar budynku. Odbudowany został w trzy lata później - ale już nie jako drewniany, tylko murowany, i dalej mógł być zakopiańskim centrum rozrywki.
Od tego czasu utarła się nazwa budynku jako „Dworca Tatrzańskiego”, choć z dworcem nie miał on nigdy nic wspólnego. Nazwa pochodzi od rosyjskiego słowa "dwariec" oznaczającego pałac. Z biegiem lat budynek był wielokrotnie remontowany, powiększony został o werandę, w której zorganizowano restaurację - wciąż cieszył się ogromnym zainteresowaniem elitarnego grona.
Obecnie budynek przy numerze 12 jest siedzibą PTTK, Biura Obsługi Ruchu Turystycznego, Koła Przewodników Tatrzańskich i Speleoklubu. Organizowane są tam spotkania członkowskie, wykłady i zebrania Towarzystwa. W planach jest utworzenie w budynku muzeum turystyki i taternictwa, choć jak na razie można tam podziwiać jedynie tancerki erotyczne...